Twierdza Modlin początki i rozwój
Pierwsze próby ufortyfikowania zbiegu dwóch rzek, Narwi i Wisły, miały miejsce w 1655 roku, kiedy Szwedzi założyli tu obóz warowny. Później wielokrotnie zwracano uwagę na dogodne warunki do kontrolowania modlińskich przepraw. Interesowali się tym Polacy, a po rozbiorach Rosjanie.
Jednak, kto inny zapoczątkował historię Twierdzy Modlin. W listopadzie 1806 roku armia francuska zajmuje część ziem polskich. Cesarz Napoleon Bonaparte obawiając się wojny z Rosją, nakazuje uchwycenie i ufortyfikowanie przyczółków na Wiśle. Już w grudniu gen. François Chasseloup-Laubat przystępuje do prac. Wznosi on na wysokim brzegu Wisły umocnienia o półowalnym bastionowym narysie, otwarte od strony rzeki.
Miały one pięć bastionów miedzy, którymi znajdowały się cztery raweliny. Ufortyfikowano również przedmościa w Kazuniu i Nowym Dworze. Te drewniano-ziemne umocnienia były jednak niewystarczające. W 1811 roku, pod wodzą płk Jean Mallet'a, zaczyna się ich rozbudowa w potężną twierdzę. W odległości 600 metrów przed istniejącymi fortyfikacjami wzniesiono trzy korony. Dalsze plany przerywa wybuch wojny z Rosją. W 1813 roku Twierdza Modlin przechodzi chrzest bojowy. Bronią jej żołnierze polscy, francuscy, i sascy, jednak po 10-miesięcznej obronie załoga kapituluje. Do twierdzy wchodzą Rosjanie.
W latach 1814-1830, poza konieczną konserwacją, nie ma żadnych prac nad umocnieniami. 4 grudnia 1830 roku znajdującą się w opłakanym stanie twierdzę zajmują Polacy. W końcowym okresie Powstania Listopadowego do blokady Modlina przystępują wojska rosyjskie. Broni go 7-tysięczna polska załoga, która kapituluje po 14 dniach. Po wojnie, w 1832 roku, Rosjanie przystępują do wielkiej przebudowy twierdzy według planów gen. Iwana Dehna. Trwa ona do 1841 roku. Prace objęły zarówno obwód zewnętrzny jak i wewnętrzny.
W międzyczasie, w roku 1834, przemianowano Twierdza Modlin na Nowogieorgijewsk. W następnych latach tylko w mniej spokojnych okresach (jak Wiosna Ludów czy też Powstanie Styczniowe) utrzymywano twierdzę w gotowości bojowej i wzmacniano jej garnizon. Przez długi czas nie dokonywano znaczącej rozbudowy fortyfikacji. Wzniesiono jedynie Fort "Ostrołęka", mający bronić od północy mostu na Narwi. W latach 1864-1870 wybudowano w centrum twierdzy wielki budynek koszarowy. Jego zamknięty obwód wynosi ok. 2,3 kilometra. Ale konieczne były poważniejsze zmiany. Lata 1860-1867 przyniosły znaczne udoskonalenie artylerii. Wprowadzono działa o gwintowanych lufach, które mogły strzelać celniej, dalej i pod większym kątem. Było to ogromne zagrożenie dla istniejących fortyfikacji. Wreszcie, po doświadczeniach wojny prusko-francuskiej, zapada w 1873 roku decyzja o otoczeniu Modlina pierścieniem fortów.